1 września jak co roku tłumy wiernych przywędrowały do maleńkiej wioski Serafinów w gminie Koźmin Wlkp. by na placu przy drewnianym kościółku z 1707-1708r. modlić się podczas uroczystości odpustowej do Św. Rozalii.

Co roku w wrześniu uroczystości odpustowe w kościółku Św. Rozalii gromadzą bardzo wielu wiernych nie tylko z najbliższej okolicy, ale również z odległych miejscowości. W tegorocznej sumie odpustowej połączonej z dziękczynieniem za zbiory przewodniczył ks. kan. Piotr Staszak. Odpust Św. Rozalii połączony jest z dożynkami parafialnymi, poszczególne wioski parafii Mokronos przygotowały wieńce dożynkowe w podziękowaniu za szczęśliwe zbiory, następnie wyruszyła uroczysta procesja wokół kościółka. Pogoda była bardzo łaskawa, przybyło więc bardzo wielu ludzi. Mieszkańcy Serafinowa aktywnie uczestniczą w przygotowaniach do odpustu, udostępniają pola służące jako parking dla licznych samochodów, strażacy z pobliskich wiosek kierują ruchem, parafianie chętnie pomagają w sprawach organizacyjnych.

Historia kościoła

Kościół w Serafinowie zbudowany został ze składek wiernych z Mokronosa w latach 1707-1708, podczas szalejącego tam wówczas morowego powietrza. Świątynia była wielokrotnie restaurowana m.in. w 1884 i 1902 roku. W latach 1964-65 podwyższono dach i dokonano konserwacji wnętrza. Kościół, jest drewniany, konstrukcji zrębowej, z zewnątrz oszalowany. Jednonawowy z węższym i niższym prezbiterium, przy którym od strony północnej jest niewielka zakrystia. Dachy są dwuspadowe, obecnie kryte dachówką z wieżyczką na sygnaturkę z XIX w., na kalenicy od zachodu chorągiewka z datą 1708 r.

Patronka kościoła Św. Rozalia

Święta Rozalia urodziła się 6 października 1129 r. na zamku Oliwella w sycylijskim Palermo, w rodzinie normańskiego księcia Sinibalda. Legenda głosi, że Maria Guiscarda, matka Świętej przed jej narodzinami miała sen, w którym usłyszała, że narodzonej dziewczynce ma dać na imię Rozalia. Święta mając 14 lat odrzuciła propozycję małżeństwa z wywodzącym się z królewskiego rodu Baldwinem. Wzgardziwszy zaszczytami i bogactwami schroniła się w klasztorze bazylianów. Gdy jednak rodzice próbowali ją przekonać do przyjęcia tak wspaniałej propozycji małżeństwa uciekła do jaskini nieopodal Palermo, gdzie wiodła pustelnicze życie, pełne modlitwy i umartwień. Okoliczni mieszkańcy zaczęli odwiedzać jej pustelnię, a gdy sława jej pobożności i pokory rosła, postanowiła przenieść się do groty na zboczu góry Peregrino, w okolicy odludnej i trudno dostępnej. Jednak i tam po jakimś czasie odnaleziono Świętą, szukając u niej modlitwy i rady. Rozalia zmarła w 1165 r., a jej ciało odkryli pielgrzymi 4 września. Już w XIII w. czczono św. Rozalię jako orędowniczkę chroniącą od zarazy. Uczestnictwo w uroczystościach odpustowych w Serafinowie jest dla wszystkich wiernych bardzo duchowym przeżyciem, więc jeśli ktoś nie zawitał jeszcze na odpust Św. Rozalii  w Serafinowie, okazja ku temu będzie za rok we wrześniu.

(LT)