Sektor bankowy nie wypracował jednego i spójnego sposobu postępowania w sprawie wyroku TSUE, który wskazał zwrot przez instytucję finansową proporcjonalnych kosztów w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu.

Jednak by przybliżyć trochę faktów, zacznijmy od samego początku, kiedy to 11 grudnia 2011 roku weszła w życie ustawa o kredycie konsumenckim, która w art. 49 wskazuje:

„Art.49.1. W przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą.

2. W przypadku spłaty części kredytu przed terminem określonym w umowie ust.1 stosuje się odpowiednio.”

Ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011r. Dz. U. 2011 Nr 126 poz. 715

Zatem jeżeli ktokolwiek zaciągnął kredyt konsumencki (nie hipoteczny) z okresem spłaty np. na 3 lata, a dokonał wcześniejszej spłaty, np. po 9 miesiącach, instytucja finansowa winna zwrócić Klientowi proporcjonalnie koszty kredytu za niewykorzystany okres, w tym koszty prowizji, odsetek czy ubezpieczenia, jeżeli takowe były zawarte w umowie kredytu. Oczywiście w tym miejscu instytucje finansowe informowały, że prowizja to koszt jednorazowy, ponoszony w związku z zaciągniętym kredytem i nie powinien on podlegać zwróceniu na rzecz konsumenta. Bezskutecznie zatem instytucje takie jak UOKiK, czy Rzecznik Finansowy starały się wspomagać konsumentów w walce z instytucjami finansowymi, aż do września 2019r., kiedy to unijna dyrektywa wprowadziła wytyczne dotyczące zwrotu tych kosztów. Jednak w ogólnym zamieszaniu nie ma wypracowanego wspólnego stanowiska i każdy bank interpretuje wyrok TSUE na swój sposób. Dlatego chcąc dochodzić swoich praw, warto zasięgnąć wiedzy w tym zakresie i zwrócić się o pomoc do osób, które pomogą nam w odpowiedni sposób zwrócić się do instytucji finansowej i poprosić o zwrot należnych nam kosztów, jeżeli takie z zawartej umowy wynikają.

NAJFINANSE – Tomasz Gierko