O Bushcrafcie słów kilka

Skauting, survival, bushcraft – nowe (?), zataczające coraz szersze kręgi i profesjonalizujące się zjawisko zawsze było i jest związane z lasem. Jak funkcjonować, gdy to, co dla jednych jest ucieczką od cywilizacji i oazą wolności, dla innych jest zakładem pracy z całym spektrum przepisów?

Spacer to za mało. W czasie wypoczynku na łonie przyrody łatwo dostrzec bogactwo możliwości, jakie nam ono stwarza. Możemy leniuchować w trawie lub przedzierać się przez najdziksze zakątki, znajdując w lesie miejsce dla siebie, po czym zapragnąć przebywać w nim regularnie, na „swoich” warunkach, w zgodzie z własnym rozumieniem natury. Ilość filmów w serwisach społecznościowych, a także ślady w terenie dobitnie świadczą o tym, że bushcraft jest popularny, że coraz więcej ludzi odczuwa potrzebę kontaktu z naturą. Całonocne obozowanie w lesie o dowolnej porze roku jest możliwe dzięki szerokiemu asortymentowi odzieży, mat, tarpów, gadżetów przetrwania oraz umiejętnościom i hartowi ducha bushcraftowców. Zgodnie z zapisami ustawy o lasach biwakować można tylko w miejscach wyznaczonych. W warunkach Lasów Państwowych są to tzw. „grzybki”, wiaty, miejsca postoju oznakowane stosownymi tablicami. Miejsca te bez wątpienia są wytworem cywilizacji, od której wielu ma ochotę „wziąć wolne” i polegać wyłącznie na własnych siłach. Odpowiedzią Lasów Państwowych na to zapotrzebowanie jest program „Zanocuj w lesie”. Każde z nadleśnictw wyznaczyło specjalne obszary, w których można biwakować „na dziko”. W Nadleśnictwie Krotoszyn taki obszar znajduje się na terenie leśnictwa Wielki Bór. Szczegółowe informacje na ten temat znajdują się na naszej stronie internetowej w zakładce Turystyka > Program „Zanocuj w lesie”.

Przyroda nie do końca dzika. Oprócz walorów turystycznych i krajobrazowych, las pełni ważną funkcję gospodarczą. Bezpośrednim efektem takiego stanu rzeczy są ograniczenia w udostępnianiu lasu osobom, które nie wykonują żadnych prac w lesie. Wyróżniamy dwa rodzaje zakazu wstępu do lasu: okresowy i stały. Okresowy zakaz wstępu do lasu może zostać wydany w warunkach zagrożenia pożarowego, gdy las dotknęły znaczące uszkodzenia, np. od wiatru, a także gdy prowadzone są prace niebezpieczne – jak ścinka drzew. Stały, całoroczny zakaz wstępu dotyczy najmłodszego lasu – dopóki drzewka nie przekroczą 4 m wysokości, drzewostanów nasiennych (oznaczonych żółtymi ciągłymi opaskami na drzewach), powierzchni doświadczalnych, źródlisk rzek i potoków, terenów zagrożonych erozją, a także terenów oznaczonych jako ostoje zwierzyny.

Jednym z centralnych punktów wyprawy bushcraftowej jest ognisko. W świetle obowiązujących przepisów rozpalanie ognia jest możliwe tylko w miejscach wyznaczonych, usytuowanych przy leśnej bazie turystycznej. Palenie ognia gdziekolwiek w lesie jest surowo zabronione. Jednak jest jeden wyjątek od tej zasady: na obszarze objętym programem „Zanocuj w lesie” dopuszczono korzystanie z gazowych kuchenek turystycznych. Wiele osób uprawiających bushcraft szczyci się umiejętnością wtapiania się w otoczenie i niepozostawiania po sobie żadnych śladów. Jest to bez wątpienia wielka zaleta. Osoba, która spędza w lesie jedną lub kilka nocy, po czym zostawia otoczenie w pierwotnym stanie, zasługuje na szacunek. Gorąco zachęcamy do odpowiedzialnego korzystania z walorów turystycznych krotoszyńskich lasów. Mamy w nich wiele niezwykłych miejsc do odkrycia!

Radosław Bałęczny

Bushcraft – umiejętność przetrwania w dziczy, rodzaj turystycznego korzystania z lasu polegający na radzeniu sobie w czasie wyprawy przy pomocy podstawowych narzędzi, rozwiązywaniu problemów dzięki wiedzy i umiejętnościom, a nie nowoczesnemu sprzętowi. Po bushcrafterach nie pozostają ślady w środowisku.