Tak, tak – dzieci też je mają i niejednokrotnie należy z nim pracować. Miednica naszych pociech, tak samo jak nasza, zbudowana jest z kości, mięśni, nerwów, naczyń, więzadeł, które czasem niestety są w dysfunkcji z różnych powodów. Czasem z naszej winy.

Zacznijmy od początku. Czy wiesz o tym, że produkcja moczu rozpoczyna się ok. 10. tygodnia życia płodowego, a w 20. tygodniu mocz stanowi 90 procent płynu owodniowego? Możemy zauważyć, że nasze niemowlę budzi się, gdy robi „siusiu”, 52 procent budzi się, a 34 procent ma objawy niepokoju.

Jak dochodzi do tego, że oddajemy mocz? Rozluźnienie mięśni zwieraczy i otwieranie cewki chwilę przed tym, jak kurczy się wypieracz, podlega modyfikacji ze strony naszej woli. Mechanizm mikcji, będący odruchem rdzeniowym, podlega modulacji ze strony ośrodkowego układu nerwowego, właśnie dlatego kontrolujemy oddawanie moczu. Co warunkuje świadome oddawanie moczu? Dojrzałość i asocjacja struktur ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Świadoma kontrola pojawia się ok. 3-5 roku życia.

Za rozwinięcie prawidłowej kontroli mikcji odpowiadają dojrzałość układu nerwowego, prawidłowa postawa ciała, rozwój sensoryczny i aktywność ruchowa. Zaburzyć trening czystości mogą: brak dojrzałości pęcherza, złe nawyki (żywieniowe, brak aktywności ruchowej lub wręcz na odwrót – jej nadmiar, zły rytm dnia), złe nawyki mikcyjne, m.in. wsadzanie dziecka co chwilę na toaletę, przyzwolenie na parcie.

Nie tylko dorośli mogą mieć problem z oddawaniem moczu. Dzieci niestety również. Jakie są objawy? Rodziców powinny zaniepokoić m.in. zmiana liczby mikcji, nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu, oddawanie moczu w nocy, trudności z rozpoczęciem mikcji, oddawanie moczu z wysiłkiem, słaby, przerywany strumień moczu, uczucie niepełnego opróżnienia, wyciek moczu po mikcji etc.

Niestety, często problemy naszych pociech wynikają ze złych nawyków toaletowych. Dbajmy o maleństwa i uczmy je prawidłowej mikcji. To, czego nauczą się w dzieciństwie, zostanie im na całe życie.

(mgr Natalia Jasiak)