15 grudnia podczas sesji Rady Miejskiej w Miliczu przyjęto uchwałę w sprawie ustalenia budżetu na 2023 rok. Podczas dyskusji tradycyjnie nie zabrakło gorących polemik, docinek i kłótni pomiędzy radnymi a burmistrzem Milicza.

Planowane dochody gminy mają wynieść w przyszłym roku 131,707  mln zł, a wydatki 141,587 mln zł. Deficyt osiągnie zatem poziom 9,876 mln zł i ma być pokryty w całości przychodami z emisji obligacji. Ich część będzie również przeznaczona na spłatę zadłużenia z minionych lat i realizację inwestycji, na które ma być wydane aż 25,7 mln zł, z czego 13,4 mln zł na zadania drogowe.

Podczas omawiania budżetu podkreślono, że ze względu na niepewną sytuację gospodarczą w naszym kraju jest on warunkowy i być może będzie wielokrotnie zmieniany w ciągu roku. Brany jest pod uwagę dalszy spadek dochodów, np. z wpływu z podatku PIT – o 8,3 mln zł. Stan zadłużenia gminy wyniesie 46,571 mln zł.

– Parafrazując słynną definicję Benedykta Chmielowskiego z XVIII wieku, koń jaki jest, każdy widzi, można powiedzieć, że przyjmujemy budżet w sytuacji, którą każdy widzi i ocenia. Od 2019 r. żyjemy w stanie pewnej determinacji, na którą mamy niewielki wpływ. Mieliśmy poważne problemy zdrowotne, a od tego roku żyjemy w stanie zagrożenia wojennego. Do tego wszystkiego mamy potwierdzony kryzys finansowy i gospodarczy. Nikt z nas nie wie, do czego to dąży i gdzie się zatrzyma. Pewne jest jedno, że drożyzna, wysoka inflacja jest wynikiem kryzysu energetycznego i zerwania łańcucha dostaw. Dla samorządu ma to wielorakie skutki – zmniejszenie dochodów gminy, wzrost cen, problemy organizacyjne, związane z nowymi zadaniami, wypłaty dodatków. Takiego roku jeszcze nie przeżywaliśmy. Najważniejsze, że nie została na razie zakłócona bieżąca działalność gminy. Funkcjonują szkoły, przedszkola, żłobki, sprawy kultury, sportu, rekreacji i inwestycji. Nikt nie miał świadomości rok temu, że wejdziemy w stan wojny. To, co państwu przedstawiamy, jest w dużej mierze trybem warunkowym. Może się zdarzyć, że gmina nie będzie w stanie wypełnić swoich zadań bieżących. Możliwa jest częściowa rezygnacja z nich lub redukcja. Nie mamy na to większego wpływu – tłumaczył Piotr Lech, burmistrz Milicza.

Andrzej Nestoruk wygłosił oświadczenie w imieniu swoim oraz sześciorga radnych – Leszka Żubera, Doroty Folmer, Piotra Bolińskiego, Alicji Szatkowskiej, Jadwigi Janczury i Katarzyny Makowieckiej. Postanowili bowiem, że wstrzymają się od głosu. Zarzucili organowi wykonawczemu, że są lekceważeni. Jak mówili, odmawia się im dostępu do informacji, nie odpowiada się na zapytania, a do tego brakuje dobrej woli do współpracy.

– 2023 będzie rokiem szczególnym z wieloma niewiadomymi. Dlatego konstruowanie budżetu na tak trudny rok musi odbywać się w sposób przemyślany, a wydatki powinny być planowane ze szczególną dokładnością. Aby to było możliwe, niezbędna jest współpraca pomiędzy organem stanowiącym i wykonawczym. Od lat tego nie ma. Przedstawiony radzie projekt jest tego kolejnym przykładem. Opiera się na kalkulacjach politycznych i zobowiązaniach towarzyskich. Od lat protestujemy przeciwko uprawianiu takiej polityki. Uważamy ją za niegodziwą, aspołeczną, szkodliwą dla bytu gminy i jej mieszkańców. Dla burmistrza i jego radnych wydawanie pieniędzy publicznych nie stanowi problemu. 2022 rok pokazał, z jaką łatwością można wydać 17 mln zł wolnych środków budżetowych, żeby tylko zgadzała się liczba przecinanych wstęg. Teraz oparto się na pożyczonych pieniądzach. Dzieje się to w czasie, kiedy na mieszkańców gminy przerzucono cały ciężar kosztów związanych z gospodarką odpadami lub maksymalnymi stawkami podatkowymi. Karygodne jest to, że pomimo wzrostu dochodów budżetowych gminę nie stać na samodzielną spłatę rat kapitałowych od już posiadanych kredytów. Doszliśmy do momentu, gdy zaciągnięte kredyty trzeba spłacać nowymi. A inflacja osiąga poziom astronomiczny. Będzie to kosztować tylko w tym roku 1,5 mln zł. Wzięcie kredytu na 10 mln zł spowoduje spiralę zadłużenia i odsetek. Dzisiaj dla rządzących liczą się czyny, a nie koszty. Poza słowami nie przedstawiono radnym żadnych namacalnych dowodów na wzrost bieżących kosztów działalności gminy. Składane przez nas wnioski o udostępnienie dokumentów sprawozdawczych i planistycznych pozostały bez odpowiedzi. W takiej sytuacji nie może być merytorycznej dyskusji na temat kształtu budżetu. Jeżeli mamy brać odpowiedzialność, musimy mieć pewność, że został on stworzony w sposób optymalny. Kłamstwo nie może być mottem 2023 roku. W naszej ocenie projekt jest skrajnie nieodpowiedzialny, nie poszukuje się oszczędności na wydatkach bieżących. Dlatego wstrzymamy się od głosu – oznajmił radny Nestoruk.

– Nie ma logiki w tym, że organ wykonawczy nie współpracuje z organem uchwałodawczym. Pan radny Nestoruk uważa, że powinniśmy głosować mniejszością. Jestem spokojny, że po raz kolejny nie popiera tego budżetu. Od momentu, kiedy to robi, rozwój inwestycyjny jest bezprecedensowy. Kiedy w tej gminie budowano 10 dróg rocznie? Niektórzy tutaj pamiętają, że pan radny był zawsze przeciwnikiem dróg, np. w Miłosławicach i Świętoszynie. W tym poglądzie dosyć poważnie rozjeżdża się z oczekiwaniami mieszkańców. Jeśli tego nie wie, to się niedługo o tym przekona. Tych siedmioro radnych twierdzi, że budżet jest niewykonalny, a to sprzeczne z opinią RIO. Przedstawiliśmy dynamikę zadłużenia i – patrząc na lata 2019-2023 – zredukowaliśmy je. Może ma pan inne dane i alternatywną rzeczywistość? Jeśli chodzi o gospodarkę odpadami, to cena zagospodarowania na jednego mieszkańca jest jedną z najmniejszych w tej części województwa – odrzekł Piotr Lech.

Ostatecznie uchwała budżetowa została przyjęta 14 głosami na tak, przy sześciu wstrzymujących się.

MICHAŁ KOBUSZYŃSKI