Na początku maja w Miliczu zorganizowano spacer, w trakcie którego jego uczestnicy mieli okazję poznać ciekawe fakty z historii miasta i regionu. Całą trasę przygotował Juergen Karwelat-Berlińczyk, którego rodzina pochodzi z przedwojennych Sławoszowic.

W spacerze udział wzięli burmistrz Piotr Lech, Kerstin Kerwelat, Kazimierz Laskowicz – fotograf i dokumentalista, Łukasz Szymałka z Milickiego Stowarzyszenia Eksploracyjno-Historycznego „Dolina” oraz Marta Kamińska – tłumaczka. Prowadzący wycieczkę Juergen Karwelat bardzo często odwiedza Milicz, a pasjonuje się niemiecką historią naszego miasta. Opracował około dwugodzinny spacer po miejscach, które znane mu są z opowiadań rodzinnych, starych fotografii i wspomnień dawnych mieszkańców.

Wyprawa rozpoczęła się przy Kościele Łaski, następnie zapoznano się z miejscami związanymi z dawną szkoła ewangelicką, nieistniejącym browarem zamkowym, pocztą cesarską, obiektami związanymi z Manfredem von Richthofenem czy żydowską synagogą. Na rynku odszukano ślady dawnych warsztatów rzemieślniczych, tj. siodlarzy, kuśnierzy, szewców. Uczestnicy zapoznali się nie tylko z konkretnymi miejscami czy budowlami, ale też ze średniowiecznymi i późniejszymi zwyczajami handlowymi oraz relacjami w społeczeństwie za czasów Maltzanów czy rodzinnymi anegdotami Karwelatow. Jednym z ostatnich punktów na trasie był pomnik Sybiraków, który symbolizuje w Miliczu kilkusetletnie wywózki Polaków na Syberię, do Kazachstanu, a także historię Kresowiaków, przybyłych po II wojnie światowej do naszego miasta.

Według opracowań historycznych, m.in. publikacji „Powiat milicko-żmigrodzki nad Baryczką” Ireneusza Kowalskiego, po raz pierwszy Milicz został wymieniony w bulli papieża Innocentego II z 1136 r. jako Milich. W latach 1164–1358 należał do Księstwa Wrocławskiego. Nie wiadomo, kiedy dokładnie nastąpiło nadanie praw miejskich, niemniej już w tym okresie mieściła się tu siedziba kasztelana. W 1358 r. biskupstwo sprzedało miasto wraz z kasztelanią księciu Konradowi I Oleśnickiemu.

Ostatni z Piastów oleśnickich zmarł w 1492 r., a miasto z warownią przeszło w ręce króla Czech Władysława Jagiellończyka, który z kolei przekazał je Zygmuntowi Kurzbachowi von Witkau. Jego synowie podzielili między siebie dolinę Baryczy. Dzięki temu powstały baronaty milicki i żmigrodzki.

W 1742 r. wraz z całym Śląskiem Milicz przeszedł pod panowanie pruskie. W 1809 r. zniesiono feudalną zależność od hrabiów Maltzanów. W 1816 r. powołano powiat milicki. Przed wybuchem I wojny światowej Milicz zamieszkiwało 3780 osób.

W okresie międzywojennym miasto nadal pełniło funkcję stolicy powiatu. Do 1939 r. liczba jego mieszkańców wzrosła do 5402. 22 stycznia 1945 r. Milicz został zdobyty przez Armię Czerwoną. Od tego momentu stał się miastem polskim, a zamieszkującą go dotychczas ludność niemiecką wysiedlono. Od 1999 r. Milicz jest stolicą powiatu w województwie dolnośląskim.

(FENIX)

FOT. Gmina Milicz / K. Laskowicz