Miednica to nie tylko kości, stawy i mięśnie. Funkcje zależą od złożonych wewnętrznych zależności między organami wewnętrznymi, unerwieniem i mechanizmami nerwowo-mięśniowymi. Ból to to sygnał ostrzegawczy, który informuje nas, że z organizmem dzieje się coś złego.

Chroniczny ból często utrzymuje się w okresie powyżej trzech miesięcy. Ból w miednicy może pochodzić z układu rozrodczego, moczowego, pokarmowego, mięśniowo-powięziowego, nerwowego. Może dotyczyć układu wisceralnego (Th10-S5), jak i somatycznego (Th12-S5). U 33% kobiet diagnozuje się endometriozę.

Przyczynami mogą być:

– wadliwa postawa, nieprawidłowe oddychanie, zespół mięśnia gruszkowatego, zespół dźwigacza odbytu – złe używanie swojego ciała

– zrosty pooperacyjne i pozapalne

– hormony

– nałogi

– infekcje

– zapalenia

– choroby autoimmunologiczne, m.in. toczeń układowy, stwardnienie rozsiane

– problemy krążeniowe w obrębie miednicy

– problemy psychologiczne

– problemy neurologiczne.

Trudności w diagnozie i leczeniu mogą być spowodowane frustracją pacjenta, wynikającą z przewlekłego bólu. W leczeniu stosuje się terapię hormonalną, psychoterapię, fizjoterapię, laparaskopie diagnostyczną, by wykluczyć inne schorzenia, a w ostateczności operację.

W chronicznym bólu miednicy istotną rolę odgrywa terapia manualna, mięśniowa i tkanek miękkich. 85% pacjentów z chronicznym bólem miednicy ma uszkodzenia lub dysfunkcje ze strony układu mięśniowego. Oczywiście mówimy również o nieprawidłowej postawie ciała i dysbalansie mięśni dna miednicy. Prawidłowe funkcjonowanie miednicy jest związane z odpowiednią integracją tkanki łącznej i mięśni w obszarze dolnego kwadratu ciała.

Zespół może mieć różne pochodzenie. W początkowym stadium leczenia działamy przeciwzapalnie. Warto udać się do fizjoterapeuty uroginekologicznego, nawet jeśli ból nie jest wynikiem dysfunkcji ze strony układu mięśniowo-szkieletowego. Ból może powodować zmianę postawy ciała na taką, w której stanie się mniejszy lub go nie będzie. A po opanowaniu bólu pacjent może pozostać w patologicznej postawie, co w konsekwencji będzie prowadzić do innych dysfunkcji. Dlatego warto udać się do fizjoterapeuty, który zastosuje odpowiednią terapię i dobierze ćwiczenia.

(mgr Natalia Jasiak)