Mieszkańcy osiedli nr 1, 3 i 5 w Krotoszynie nie zgadzają się ze stanowiskiem starosty krotoszyńskiego. Według mieszkańców nietrafnie ocenia on sytuację, dotyczącą bezprawnej- ich zdaniem- działalności pobliskiej stacji paliw. Krotoszynianie są niezadowoleni z braku reakcji władz na taki stan rzeczy.

Przypomnijmy, w kwietniu na sesji Rady Powiatu, rozpatrywana była skarga na działania starosty, dotycząca braku reakcji na nielegalną – zdaniem autorów petycji – działalność właściciela stacji paliw. – Ja mogę utożsamiać się z głosem mieszkańców, ale prawo jest prawem. Uważam, że w miarę swoich możliwości, zrobiłem wszystko, żeby pomóc. Wysyłaliśmy do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska kilkakrotnie monity o zbadanie hałasu, który w moim przekonaniu występuje. 12 marca – w nocy – badano poziom emisji hałasu i nie stwierdzono przekroczenia norm. Mieszkańcom mogę tylko współczuć, że mają takiego sąsiada, który nie jest skłonny do jakichkolwiek ustępstw. Inwestor zobowiązał się na piśmie, że stacja będzie pracować od 6.00 do 22.00, lecz ustawa nie przewiduje, że tak musi być. Możemy się tylko posługiwać prawem. Nie jestem żadnym szeryfem, który przyjdzie i zakaże – mówił wtedy Stanisław Szczotka. Wypowiedziała się także w tej sprawie Anna Szczepaniak, radczyni prawna Starostwa Powiatowego w Krotoszynie. – Owszem, oświadczenie właściciela stacji paliw o godzinach funkcjonowania pojawia się w decyzji środowiskowej. Te aspekty są w kompetencji burmistrza, ale również się nad tym pochyliliśmy, żeby lepiej zbadać temat. To oświadczenie było elementem charakterystyki przedsięwzięcia przy wydawaniu decyzji. Decyzja środowiskowa sama w sobie nie zawierała warunków ograniczających czas pracy stacji. Dlatego tak trudno jasno wyegzekwować to jako obowiązek – stwierdziła mecenas.

Międzyosiedlowy Zespół Interwencyjny reprezentujący mieszkańców nie zgadza się z taką oceną sytuacji, więc przesłał nam do redakcji następujące oświadczenie. – Każda decyzja o zabudowie, szczególnie inwestycja oddziałująca na środowisko tak negatywnie jak stacja paliw czy parking pomiędzy osiedlami mieszkaniowymi wymaga decyzji środowiskowej. Twierdzenie mec. A. Szczepaniak (reprezentującej Starostę i Burmistrza w 2019 roku), że – cytuję – „Decyzja środowiskowa sama w sobie nie zawierała warunków ograniczających czas pracy” – jest nieprawdziwa, a co gorsze uzasadnia brak działań Urzędów w konsekwentnym egzekwowaniu decyzji w interesie ochrony środowiska i interesie warunków życia mieszkańców osiedli. Dotyczy to także parkingu obok stacji, który działa niezgodnie z decyzją środowiskową i bez odbioru przez Inspektora Nadzoru Budowlanego, a parkuje na nim ciężki sprzęt budowlany i wielkotonażowe pojazdy transportowe (do 40 ton). Decyzja środowiskowa wydana w 2011 roku dla stacji paliw w sposób bezwzględny ograniczała czas pracy od godziny 6 do 23 oraz ilość dystrybutorów: 2 – plus dystrybutor na gaz. Słuszność przedstawionych faktów potwierdzają: a) pismo WIOŚ w Poznaniu nr WAT1410.3.1.2019. 2737W, będące odpowiedzią na skargę MZI, dotyczącą dewastacji środowiska przez stację paliw, działającą niezgodnie z decyzją środowiskową, b) podjęte przez WIOŚ Poznań i Starostwo w Krotoszynie procedury, mające doprowadzić do działania stacji paliw zgodnie z decyzją środowiskową, c) interpretacja prawna decyzji środowiskowej przez WIOŚ Poznań, która stwierdza: „Burmistrz Krotoszyna orzekł w decyzji środowiskowej, m.in.: Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załącznik do decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach”, przy czym w załączniku tym Burmistrz określił m.in., że na stacji planowane są 2 dystrybutory z 10 wężami i trzeci dystrybutor połączony ze zbiornikiem LPG oraz określił czas pracy stacji od godz. 5.00 do 23.00. Treść tego załącznika jest tak samo – jak treść samej decyzji – wiążąca dla inwestora oraz (zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – Dz. U. z 2018 r., poz. 2081) organów wydających decyzje. Chodzi o decyzje określające warunki korzystania ze środowiska oraz o aspekty prawne, jakimi trzeba się kierować przy wydawaniu owych decyzji. Mówi o tym choćby art. 72 ust. 1 (również w zakresie pozwoleń budowlanych). Tyczy się to również organów przyjmujących zgłoszenia, o których mowa w art. 72 ust. 1a.”- czytamy w treści oświadczenia Międzyosiedlowego Zespołu Interwencyjnego.

MICHAŁ KOBUSZYŃSKI