13 kwietnia przy pomniku Sybiraka w Miliczu odbyła się uroczystość z okazji 83. rocznicy zbrodni katyńskiej. Samorządowcy, służby mundurowe, grupy rekonstrukcyjne, poczty sztandarowe, uczniowie szkół i grupa mieszkańców uczcili pamięć pomordowanych przez NKWD.

Uroczystość rozpoczęto od wspólnego odśpiewania Mazurka Dąbrowskiego. Przypomniano historię zbrodni katyńskiej i wyrecytowano wiersz Zbigniewa Herberta „Guziki”.

– Wiosną 1940 roku funkcjonariusze NKWD zamordowali blisko 22 tys. polskich jeńców wojennych, głównie oficerów. W lesie katyńskim zamordowano kwiat polskiej inteligencji. Zbrodnia katyńska jest jednym z najczarniejszych epizodów w dziejach Polski. Przez wiele lat wyrzucana z kart historii, dzisiaj na powrót stała się fundamentem naszej tożsamości narodowej. Wspomnienie bestialskiej śmierci, zadanej polskim oficerom przez stalinowskich oprawców w lesie katyńskim, nie może być tylko rozdziałem w podręczniku. Winno stać się podstawą edukacji patriotycznej młodego pokolenia. Takie kamienie milowe naszej tożsamości narodowej powinny być zachowane na zawsze. Nie po to, aby żyć duchem martyrologii, ale by były busolą we współczesnym patriotyzmie – powiedziała Natalia Rogowiec.

Następnie zabrał głos burmistrz Milicza. Jak podkreślił, o tych strasznych wydarzeniach nie należy zapominać, zwłaszcza w momencie trwającego konfliktu zbrojnego za naszą wschodnią granicą. Oznajmił, że obecnie żołnierze rosyjscy na Ukrainie również dokonują zbrodni wojennych na jeńcach i ludności cywilnej.

– Po najbardziej okrutnej wojnie ukuto w Polsce slogan „Nigdy więcej”. 80 lat później okazało się, że jest już nieaktualny. Żyjemy w czasie, kiedy możemy wspomnieć ofiary skrytobójczo zamordowane i pochowane w lasach i porównać to z tym, co mamy dzisiaj. Czymże różni się NKWD-zista, strzelający w tył głowy, od jego dzisiejszego potomka, dokonującego publicznej egzekucji poprzez odcięcie głowy? Czymże różni się bandyta starobielsko-katyński od tego, który dzisiaj morduje dzieci na oczach matki lub odwrotnie? Potem je gwałci… Na koniec państwo zbrodnicze porywa dzieci i wywozi w głąb, może takich samych lasów katyńskich i starobielskich. Mamy przed sobą ogromne doświadczenie i ważną lekcję. Jeden z więźniów getta powiedział: „jedenaste przykazanie brzmiałoby – nie bądź obojętny”. Nie należy być obojętnym na to, co było 80 lat temu i teraz. Dotyczy to przemocy, przelewania krwi i ofiar tegoż. Wspomóż tych, co uciekają i szukają schronienia. Podaj rękę dziecku po tym, jak straciło rodziców. Pamiętajmy po to, aby zapobiegać! – zakomunikował burmistrz Piotr Lech.

MICHAŁ KOBUSZYŃSKI