Żyjemy w czasach sztucznych ubrań, wykonanych z mało wytrzymałych materiałów. Zamiast na jakość, wiele osób stawia dziś na metkę i producenta – im bardziej znany, tym lepiej. Powszechny konsumpcjonizm stale się rozwija, a osoby, które nigdy nie zostały zapoznane z rodzajami tkanin, z których wykonywane są chociażby ich codzienne stylizacje, napędzają całą maszynę.

Szacuje się, że z 90 mln ton produkowanych rocznie tekstyliów, co roku na wysypiska czy do spalarni odpadów trafia ich 20 mln. Na szczęście zwiększa się świadomość osób odnośnie klimatu i dbania o środowisko – jednym z czynów, na które każdy z nas ma wpływ i może tego dokonać, jest zainteresowanie się kupnem ubrań wykonanych z naturalnych tkanin. Powstają one z materiałów występujących w przyrodzie, pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, w stanie gotowym do przerobu. Wymagają jedynie odpowiedniego procesu obróbki mechanicznej, jednak bez modyfikacji struktury włókna.

Tkaniny pochodzenia zwierzęcego – włókna białkowe

Włókna pochodzenia zwierzęcego zazwyczaj pozyskuje się głównie z uwłosienia zwierząt takich jak owce, kozy czy alpaki, lecz również z wydzieliny gruczołów przędnych gąsienic owadów (jedwab pajęczy, tussah). W przypadku drugiego sposobu, włókna pozyskać można również z wydzieliny niektórych mięczaków (jedwab morski, bisior). Wśród najpopularniejszych tkanin pochodzenia zwierzęcego wymienia się między innymi:

• alpakę – włókno słynące z lekkości i właściwości termicznych; ze względu na swoją cienkość i delikatność, musi być traktowane z dużą ostrożnością; zazwyczaj łączy się je z innymi włóknami naturalnymi, w celu zwiększenia jej wytrzymałości;

• jedwab – włókno wytwarzane jest przez gąsienice motyli jedwabników, przez co sam materiał uznaje się za wysoce luksusowy; spośród wszystkich włókien naturalnych, to właśnie on uchodzi za najbardziej wytrzymały, jednak mimo tego wykonane z niego tkaniny są lekkie i przewiewne, w dodatku doskonale się przy tym układają;

• kaszmir – oryginalnie pochodzi od kóz kaszmirskich; rodzaj wełny jest miękki, puszysty oraz bardzo dobrze izolujący ciepło; jest on znacznie delikatniejszy niż wełna owcza, przez co trzeba szczególnie uważać, by go nie zniszczyć;

• wełnę dziewiczą – niezwykle miła i miękka w dotyku, pochodzi z pierwszego strzyżenia jagniąt w wieku około 4 miesięcy

• wełnę owczą z merynosów – włókna są znacznie dłuższe niż pozostałe włókna wełniane i wyjątkowo sprężyste, dzięki czemu tkaniny z merino nie ulegają gnieceniu; to świetna opcja dla osób wrażliwych na „gryzące” właściwości niektórych materiałów.

Len i bawełna jako przykład naturalnych tkanin pochodzenia roślinnego

Tkaniny pochodzenia roślinnego są tworzone z włókien pozyskiwanych z nasion, łodyg, liści lub owoców danych roślin. Tworzą one drugi z rodzajów tkanin naturalnych, do którego należą bawełna i len. Pierwsza doskonale pochłania wilgoć i jest odporna na rozciąganie; bawełna organiczna nie uczula, będąc materiałem bardzo łatwym w utrzymaniu. Len jest zaś chłonny i przewiewny; przed wprowadzeniem mechanicznej obróbki bawełny uchodził on za najpopularniejszy surowiec wykorzystywany do produkcji odzieży. Dziś docenia go wielu rękodzielników, a zwłaszcza rodzinna firma SZYJEMYKOLOREM. O ich fascynacji lnem i jego właściwościami można przeczytać na ich własnej stronie internetowej, szyjemykolorem.pl, a przy okazji zapoznać się z szeroką gamą produktów wykonanych tradycyjnymi metodami, praktykowanymi przez rodzinę od wielu lat. Tkaniny naturalne cechują się większą wytrzymałością, a ich produkcja nie szkodzi środowisku. Wybierając jeden wytrzymały sweter z wełny merino, czyni się o wiele więcej dobra, niżeli kupując torbę pełną ubrań wykonanych z poliestru. Świadome zakupy stanowią według wielu klucz do zapobiegania zachowaniom konsumpcyjnym.